Astronominin tarihçesi oldukça eski devirlere dayanmaktadır. En eski dönemlerden beri insanlar astronomi bilimiyle alakalı incelemeler yapmışlardır. Bu tip araştırmaların temelinde insanların kendisini evren içerisinde anlamlandırmak istemesi yatmaktadır. Astronominin tarihi, İlk Çağ’dan başlayarak günümüze kadar uzanmaktadır.
![🔭]()
İlk Çağda Astronomi: Eski dönemlerde zaman ve evren kavramlarını anlayabilmek için gökyüzü cisimlerinden yararlanılmıştır. Toplanma ve avlanma faaliyetleri için gök cisimlerinden referans alınmıştır. Günlerin uzunluğundan mevsimler arasındaki farklılıklara kadar pek çok konu incelenmiştir. Eski zamanlarda çiftçiler, ne zaman ekim ve hasat yapmaları gerektiğine yıldızlar üzerinden karar vermiştir. Denizcilerin okyanusa açılarak yön bulmaları ise yine yıldızların konumlarının incelenmesi üzerinden olmuştur. İlk çağlarda insanların hayatlarını sürdürebilmeleri için gerekli olan pek çok konuda astronomi biliminden faydalanılmıştır.
![🔭]()
Antik Dönemde Astronomi: Gezegen ve yıldızların bulundukları konumlar Antik Dönem’de saptanmaya başlamıştır. O dönemlerde günümüzdeki gibi hava kirliliği bulunmadığından herhangi bir alete gerek kalmadan çıplak göz kullanılabilmiştir. Antik devirde yaşayan halk, gök cisimlerinin yeryüzünde meydana gelen olayları etkilediğini düşünmüştür. Bu nedenle astronomiye ciddi merak duymuşlar, gözlemler gerçekleştirmişlerdir. Gelecekte yaşanacak olayları ön görmeyi sağlayan astroloji, astronominin önemli bir parçası olarak sayılmıştır. Maya, Mısır, Çin, Hint gibi pek çok medeniyet, astronomi biliminde ilerleme kaydetmiştir. Herhangi bir teleskop olmamasına karşın Maya topluluklarında Venüs evrelerinin gözlenebilmesi mümkün olmuştur.
![🔭]()
Orta Çağ’da Astronomi: Orta Çağ’da İslam bilginleri sayesinde astronomide önemli yollar katedilmiştir. Kindî, Ferganî, Battani gibi önemli bilim adamları, astronomi konusunda çalışmalarını sürdürmüştür. Ömer Hayyam takvimi geliştirerek astronomi bilimine çok önemli katkılar sağlamıştır. Abdurrahman el-Sufi, ilk defa Andromeda galaksisini nebula olarak incelemiştir. Orta Çağ döneminde İslam alimlerinin astronomi dalında yaptıkları keşifler, gelecek dönemlere pek çok katkılar sunmuştur. Yapılan çalışmalar sayesinde günümüzdeki modern astronomi ilminin temelleri sağlamlaşmıştır.
![🔭]()
Rönesans Dönemi’nde Astronomi: Özellikle matematik biliminde yaşanan ilerlemeler, astronomiyle yakından ilişkili olmuştur. Kopernik, Galileo ve Kepler tarafından yapılan çalışmalar, modern astronominin temellerini atmıştır. Mercekli teleskobun icat edilmesiyle beraber Rönesans Dönemi’nde gelişmeler yaşanmıştır. Newton, yerçekimi araştırmalarını başlatarak gök mekaniği biliminini gelişmesine zemin hazırlamıştır. Bu sayede gök cisimlerinin hareketleri matematiksel olarak ifade edilebilmiştir. Bu dönemden sonra astronomi, gök mekaniği ve astrometri olarak iki dalda incelenmiştir. Bunun yanı sıra astroloji, astronomiden ayrı bir dal olarak incelenmeye başlanmıştır.
![🔭]()
19. Yüzyıl ve Sonrasında Astronomi: Evrensel olaylar, 1800’lü yıllardan sonra çalışmaların hız kazanmasıyla daha fazla anlaşılmaya başlamıştır. Atom araştırmalarının hızlanması, astrofizik biliminin güçlenmesi gibi faktörler astronominin gelişmesini sağlamıştır. Galaksi ve yıldızların özellikleri yaşanan bu gelişmeler doğrultusunda açıklanabilir ve anlaşılabilir hale gelmiştir.
