Peygamberimizin tefekkür günlerini geçirdiği yer Mekke’ye yaklaşık beş kilometre uzakta olan, uzakta olmasına rağmen göze çarpan Nur Dağı’nın Hira mağarasıdır.
Peygamberimizin Hira’da Tefekkür Günleri
Peygamberimiz(s.a.v.) kırk yaşına yaklaştığında Nur dağındaki Hira mağarasında inzivaya çekilip bu mağarada vakit geçirmeyi adet edindi. Putlara tapan bir toplumda büyümesine rağmen hiçbir zaman puta tapmamıştır. Cehalet döneminin uygunsuz adetlerinden hep uzak durmuştur. Keyif verici hallerden, ahlak dışı davranışlardan ve kötü tavırlardan… Dönemin cehaletinin farkında olup nasıl davranacağını bilemiyordu.
İçinde bulunduğu durumu tefekkür edebilmek(düşünmek) için yalnızlığı tercih eder olmuştu. Peygamberimiz(s.a.v.) Hz. Hatice ile evlendikten sonra maddi olarak da rahatlayınca aklını insanın neden var olduğu ve evrenin yaratılışı gibi konulara yoğunlaştırması kolaylaşmıştır. Bu düşünme sürecinde yaşının olgunlaşması da etkili olmuştur.
Tüm bunların ötesinde bir diğer etmen de Allah(c.c.) peygamberimize yalnız kalmayı sevdirmiştir. Bu şekilde onun insanlar ve kötü alışkanlıklardan uzak durmasını sağlamıştır. “Bana yalnızlık sevdirildi..” buyuran Peygamberimiz inziva hayatını seçerek bir bakıma dedesi Hz. Abdulmuttalip’in yolundan gitmiştir. Dedesi ve bazı Mekkeli Müslümanlar ramazan aylarında inzivaya çekilip bu sürede fakirlere yardım edip kabeyi tavaf ederlerdi.
Peygamberimiz inzivaya çekildiği zamanlarda yanına az biraz erzak alıyor ve kabeyi uzaktan gören bu mağarada ruhunu inanmış kılmanın yollarını arıyordu. Evli olduğu halde inzivaya çekilen Peygamberimize eşi Hz Hatice’de manevi anlamda destek oluyor ve bazı zamanlarda da yolun zorluğuna aldırmadan dağa tırmanıp peygamberimize erzak götürüyordu. Hira mağarasında geçirdiği sürede olağanüstü diyebileceğimiz deneyimler yaşamaya başladı. Bunlara örnek olarak gün içerisinde aynı şekilde gerçekleşen rüyalar görüyordu.
Bazen kendisine selam verildiğini duyuyor ama etrafında taştan ağaçtan başka bir şey yoktu. Tüm bunlara baktığımızda Allah(c.c.) Peygamberimizi ileride indireceğini vahiylere zihnini hazırlıyordu. İnsan olarak doğrudan meleklerle karşılaşmaya ve peygamberlikle müjdelenmeye gücü yetmeyeceğinden Allah(c.c.) onu bu vakite hazırlıyordu.
