Bilişsel öğrenme kuramı, zihinsel anlamda öğrenmeyi esas alan bir yaklaşımdır. Deneyimden yola çıkılarak öğrenmenin aksine, bireyin zihinsel olarak bir duruma anlam verme sürecini ele alır. Burada önemli olan, kavramak ve analitik bağlantı kurmaktır. Bütünsel bir şekilde, birey zihin süzgecinden geçirdiklerini ölçmeli ve tartmalıdır. Kişiler, anlamlı bir bütün oluşturacak şekilde olayları analiz etmeleri sonucunda bir ifade biçimine vardıklarında bu teori temel alınır. Geçmişte öğrenilen bilgilerin yeni öğrenilenler ile kıyas edilerek anlamlı bir bütün elde edilmesi kişilere değerlendirme yetisi kazandırır.
Bilişsel Öğrenme Kuramı Özellikleri
Bilişsel öğrenme kuramı özellikleri dendiği zaman, ilk akla gelen bireyin zihin süzgecinden geçirdiği dağınık bilgilerden anlamlı bir bütün oluşturmasıdır. Deneyimsel öğrenmeden ziyade, bu yöntemde önce bütünsel bir şekilde zihin ölçeğinden dağınık bilgilerin geçmesi ve sonrasında anlamlı bir karşılığın oluşturulması vardır. Bu kapsamda, kişinin durumu veya olayı anlamış olduğunun farkına varılabilir. Bir sınıfta, öğretmen öğrencilere otoriter ve ezberci bir dille ders anlattığında çocuklar öğretmeni anlamaz ve anlatılanları içselleştiremez. Önemli olan, kişilerin geçmişte öğrendikleri ile yeni öğrendikleri bilgileri kıyas ederek anlamlı bir sonuca ulaşmasıdır. Detaylandırmak gerekirse şunlar söylenebilir;
- Öğrenci ve öğretmen arasında etkileşim
- Öğrencinin geçmiş öğretileri ile öğrendiğini kıyaslaması
- Bilginin bütüncül ele alınması
- Ezbere dayalı olmaması
- Yenilikçi ve yaratıcı süreçlere dayanması
- Zihinsel öğrenme süreci ve anlamlı bilgi dağarcığı oluşturma
- Bilişsel öğrenme kuramı özelliklerinde en önemli olan analitik düşünme yeteneği
Görüldüğü gibi bilişsel öğrenme kuramı özellikleri dendiğinde, başta gelen en etkili durum anlamlı bütün oluşturma kapasitesidir. Kişiler, geçmiş öğretilerinden yola çıkarak öğrendikleri bilgiyi özümseyerek anlamalıdır. Böylece, bilgi içselleştirilerek ezbere dayalı sistemin dışına çıkılır ve daha net anlaşılmış olur. Kişilerin, her daim öğrendikleri bilgileri kıyas etmeleri ve bunun sonucunda bir değerlendirme elde etmeleri gerekmektedir. Bireyler, toplum içerisinde ötekiler ile girdiği ilişkiler sonucunda her zaman bir şey öğrenirler.
Öğrenilenlerin havada kalmaması ve kullanılmaya devam etmesi için belirli bir sorgulamanın gelişmiş olması gerekmektedir. Bu durumda, psikomotor beceriler devreye girer ve aktif düşünme sonucunda bir anlamın oluştuğu görülür. İnsan, düşünen bir varlık olduğu için bol bol sorgular ve gördüklerini, duyduklarını, öğrendiklerini anlamlandırır. Bunun sonucunda, bir varlığın var olması veya yokluğun yok olması üzerine konuşacak ifadeleri kendisinde bulabilir. Böylelikle, bu kuramın en önemli özelliği anlamlı ifadeleri yaratan düşünmeyi sevk etmesi olmaktadır.
[geo-post id=”174″ label=”Önerilen Yazı”]
Sosyal Bilişsel Öğrenme Kuramı Nedir?
Sosyal bilişsel öğrenme kuramı, gözlem, taklit ve iletişim aracılığı ile öğrenme ve sonucunda öğrendiklerinden bir anlam çıkarmak demektir. Bu teoride örneğin, bir sınıfta öğretmeniniz sinirli görünüyor ve sessizlik istiyorsa onun mimiklerinden anlam çıkarabilmeniz muhtemeldir. Ya da, komik olmak için belirli yüz ifadelerini taklit ederek karşınızdakine anlatmak istediğiniz anlamın geçmesini sağlayabilirsiniz. Tüm bunlar, toplumsal anlamda bir etkileşimi zorunlu kıldığı için ilişki kurarak öğrenmeyi ifade etmektedir. Psikomotor becerilerin geliştirilmesi için sosyalleşmek ve bunun sonucunda öğrenilenlerin zihinsel süzgeçten geçirmek önemlidir.
Duyuşsal Öğrenme Kuramı Nedir?
Duyuşsal öğrenme kuramı, öğrenme serüveninin doğası değil sonucunda ne getireceğinin önemli olduğu bir yaklaşımdır. Sağlıklı benlik algısı ve ahlakın gelişmesi gibi sonuçlar önem kazandığı için daha etik merkezli bir teori olmaktadır. Öğrenmenin bilişsel süreçleri ile de ilişkisel olan bu yöntemde kişilerin ahlaki gelişiminin ne derece olduğu gözlenebilir. Zaten, önemli olan da elde edilen sonuç olacağı için zihinsel bir analitik düşünme sonucu elde edilen veriler değerlendirilir.
