Maun Suresi adını son ayetinde bulunan ‘Ma’un’ kelimesinden alan kısa bir suredir. Yedi ayetten oluşan bu sure Kur’an-ı Kerim’in 107.suresidir ve Mekke döneminde indirilmiştir. Verdiği mesajlar doğrultusunda Adiyat, Kevser ve Tekasür surelerinin devamı niteliğini taşımaktadır. ‘Ma’un’ kelimesi zekât ve yardım anlamlarına gelmektedir.
Maun suresinde verilen mesaj dini inkar edenlerin ve onların yaptıkları kötülükler, kılınan namazların gösteriş için kılınmaması gibi bazı anlamlar taşımaktadır. ‘Dini yalanlayanı gördün mü?’ sorusuyla başlayan bu sure ikinci ve üçüncü ayetinde ‘O, yetimi itip kakar, yoksulun doyurulmasını istemez.’ Cümlesiyle dine inanmayanların ahlaki değerlerinin bozulduğuna dikkat çekmektedir.
Maun suresi devamında ‘Yazıklar olsun kıldığı namazdan gafil olanlara! Çünkü onlar, sadece gösteriş yapan ve en ufak yardıma bile engel olan kimselerdir.’ İfadesiyle namazı gösteriş için kılan kimselerin bu ibadetin sahip olduğu sorumluluktan uzak oldukları vurgulanarak bu durum kınanmaktadır.
Namaz kılınmasına rağmen gösteriş uğruna yapılan iyiliklerin ve yardımların hayra engel olduğu, ibadetlerin yalnızca Allah rızasının kazanılması için yapılması gerektiği aksi halde yapılan ibadetlerin kabul olunmayacağı anlatılmaktadır.
